From Jogja to Bali

Het is alweer februari maar rond de jaarwisseling was het tijd Indonesië te gaan ontdekken, of nouja… een begin te maken. Aangezien Indonesië bijna 50 keer groter is dan Nederland waren Yogyakarta(oftewel Jogja) en Bali slecht het topje van de ijsberg, maar het was een goed begin! Omdat ik mijn blog verhalen niet te lang wil maken, hieronder de hoogtepunten! Maar omdat ik al lang niets meer heb geschreven, hier toch een iets langere blog dan normaal haha!

Samen met Elenie en Davey zijn we 2de kerstdag naar Jogja vertrokken, wat ongeveer 500 kilometer van Jakarta ligt op midden Java. Vergeleken met de chaos Jakarta is Jogja een verademing. De eerste dag hebben we de Borobudur bezocht, een boeddhistische tempel uit de 9de eeuw en de grootste (boeddhistische tempel) in de wereld. Deze ligt op ongeveer 45 kilometer van Jogja waar je met openbaar vervoer dik twee uur over doet, een avontuur opzich. De Borobudur heeft acht verdiepingen waar je een ronde kunt maken, elke ronde is versierd met reliëfs. Daarnaast zitten er in totaal meer dan 500 boeddha’s op de tempel…de meeste zonder hoofd. Tijd om lekker rustig rond te kijken was er helaas niet, aangezien wij ‘bules’(blanken) al snel zelf de attractie werden haha!
De volgende dag was het tijd voor de Prambanan, een (hindoestaans) tempelcomplex (ook) uit de 9de eeuw. Hier worden de goden Brahma(schepper), Vishnu(beschermer) en Shiva(verwoester) geëerd. Lara Jonggrang is denk ik wel het populairste en grootste complex maar een eindje verderop ligt het Sewu tempel complex. Dit is dan weer een boeddhistisch complex waar het heerlijk rustig was. Elf jaar geleden heeft een aardbeving vele kleine tempels op dit complex vernietigd en ik heb het idee dat er de afgelopen jaren weinig aan gerestaureerd of überhaupt opgeruimd is. Dus alles ligt er nog net zo bij alsof de aardbeving gisteren was. In combinatie met de rust lijkt het dan net alsof je even in een ander wereld bent.

Na oud en nieuw zijn we met de ouders van Yannick naar Bali vertrokken, niet het populaire (zon, zee en strand) zuiden maar naar het minder bekende Lovina Beach in het noorden. Nu was het wel even schrikken om te zien dat Lovina Beach (en meerdere standen op Bali) nogal vervuild zijn. Dat Indonesië qua afvalverwerking nog wat te leren heeft weet iedereen maar dit was toch wel heel confronterend. Gelukkig kon je iets verder van de kust nog wel goed snorkelen en was het water een stuk beter. In Lovina heb ik samen met Mirjam een cursus koken gedaan bij het Balinese restaurant om de hoek. Het begon ‘s ochtends met een tripje naar de markt waar we uitleg kregen over verschillende groente, fruit en natuurlijk kruiden en specerijen. Hierna mochten we een aantal gerechten uitzoeken en zijn we aan de slag gegaan in de keuken. Het belangrijkste ingrediënt in bijna alle gerechten is de bumbu (weet je wel, wat je bij de Albert Hein in een bakje kunt kopen), oftewel de kruiden en specerijen pasta. Vier uur en zes gerechten later was het tijd om te eten en ik moet zeggen, we hadden heerlijk gekookt haha!
Bij ditzelfde restaurant werden (naast het heerlijke eten) ook op Balinese dans getrakteerd, Legong Bapang Saba als ik het goed heb begrepen. Ontzettend interessant om te zien omdat de focus heel erg op de expressie van het gezicht ligt. Daarnaast bewegen de vingers razend snel en kunnen ze deze ontzettend ver buigen…auw. Voor de rest is de dans erg staccato(beetje robot achtig) wat het erg interessant maakt om na te kijken.
De laatste drie dagen hebben we in Ubud doorgebracht, ook hier zijn we getrakteerd op Balineese kunst. Een voorstelling met prachtige kostuums, gamelan muziek en de dans van Barong.(zie foto haha) Naast veel kunst en cultuur heeft Ubud ook een ‘Monkey Forest’, je raad het al, een bos vol met apen. Erg leuk om in te gaan wandelen en de aapjes wat bananen te voeren! Niet alleen zijn ze geïnteresseerd in je bananen maar ook in inhoud van de zakken en tas maarja dat viel te verwachten toch?!
De volgende dag hebben we lekker Hollands gespendeerd… op de fiets, Bali on Bike. Een prachtige tocht (downhill haha) langs tempels en rijstvelden, met alle bijbehorende verhalen. Na een heerlijk huisgemaakte lunch hebben we de dag afgesloten met een rondleiding over de ‘family compound’ van onze gids. Elke Hindoeïstische Balinese familie heeft een eigen familie compound met gebouwen die voor verschillende gebeurtenissen gebruikt worden. Van bruiloften tot begrafenissen en van een familie tempel tot een (familie) keuken.

Tot zover de vakantie! Op dit moment zitten we weer in Yogyakarta, maar dit keer voor de cursus bahasa Indonesia. Vijf dagen, zes uur per dag…best intensief! Wish me luck!