Teej en apen!

Een maand geleden vertrok ik uit Nederland en 4 weken geleden kwam ik hier in Kathmandu aan. Het gaat allemaal zo snel en ik heb het zeker naar mijn zin maar laten we eerlijk zijn, soms mis ik iedereen thuis ook wel.
Een paar dagen geleden was het ‘Teej’, een vrouwen feest en ik kan je zeggen, het was druk op het durbarplein! Overal vrouwen in rood gekleed, muziek, dans en een hele lange rij voor de tempel. Vrouwen die geduldig in de warme zon stonden te wachten tot zij een soort van offer konden brengen. Het was een groot feest, wat volgens mij zelfs meerdere dagen duurde want feestdagen zijn ze hier dol op!
De dag daarna was het vroeg opstaan om onze nieuwe collega’s van het vliegveld te halen, anderhalf uur vertraging…dus daar zaten met ons goede gedrag om half acht ’s morgens op het vliegveld. Maar we waren daar niet alleen, we kregen op een gegeven moment bezoek van een aap die rustig over het afdakje van de wachtruimte liep. Voor mij was dat de eerste keer dat ik er een in het wild zag en ik kan je zeggen en het blijft een vreemd gezicht.
Ook vreemd is dat je nooit precies weet hoe oud de mensen hier zijn. Tot ongeveer 25 jaar terug kon iedereen hier zelf zijn/haar leeftijd en verjaardag bepalen, sommige wisten niet eens precies wanneer ze jarig waren. Inmiddels houden ze zich wel aan de geboorteaktes maar je weet dus maar nooit met die leeftijden haha.
Gisteren hadden we de kans om een echt Nepalees concert bij te wonen, het was een soort tribute concert van een al overleden Nepaleese liedjes schrijver genaamd Gopal Yonjan. Verschillende artiesten zongen liedjes van hem en elk liedje werd geïntroduceerd met een uitgebreide uitleg over het nummer. Ze hadden zelf een soort toneelstukje bij een van de liedjes, waarin de mannelijke speler playbackte wat de zanger verderop aan het zingen was. Helaas was het allemaal in het Nepalees dus we begrepen er weinig van, maar het was leuk en zeker grappig om een keer te zien!